ATEŞ BÖCEKLERİ İLE BU GECE
Boğazı süsleyen Aşiyanın içinde,
Bir mezarın derinliklerinde,
Ararken kendimi bu yaz gecesi
Kaybettiğim sevgimi, nefesimi
Yatarken ölümlüler bahçesinde
Dolunay tüm ışığı ile gökte,
Yakamoz vurmuş derinlere
Hanımeli kokusu karışmış yasemine
Bu gece…
Dinlerken sevdiğimin sesini,
Rüzgârın müziğinde.
Solarken ışığımın rengi
Yaşlı gözlerimde
Kaybettiğimi sandığım yüreğimle
Karanlık gecenin gölgelerinde
Hep birlikte
Bir yürek gibi atışlarını
Seyre daldım ateş böceklerini
Bu gece…
Kendime benzettim yanışlarını
Yönsüz, yolsuz, kanat çırpışlarını
Gün doğmadan sönüşlerini
Eğilmeden güneşe özgür kalışlarını
Bir mevsimlik hayat buluşlarını
Seyre daldım ateş böceklerini
Bu gece…
Bir Garip
Kuthan SAVAŞÇIN
Eylül – 2002”